Hecenin beş şairlerinden olan Enis Behiç Koryürek’in vefat yılı
Şair, diplomat ve öğretmen Enis Behiç Koryürek, vefatının 72. yılında anılıyor.
“Beş Hececiler” olarak bilinen edebi akımın şairlerinden Koryürek, 11 Mart 1891’de askeri doktor İsmail Behiç Bey ile aslen Trabzonlu olan Faika Hanım’ın oğlu olarak İstanbul’da dünyaya geldi.
Selanik, Üsküp ve İstanbul idadilerinde öğrenim gören Koryürek, 1913’te İstanbul Lisesi’nden ve ardından Mülkiye Mektebi’nden mezun oldu.
Mülkiyeyi bitirdiği 1913 yılında Hariciye Nezareti’nde (Dışişleri Bakanlığı) katip olarak çalışmaya başlayan Enis Behiç Koryürek, Bükreş ve Budapeşte’de görev yaptı.
Budapeşte’de bulunduğu sürede Türk-Macar dostluğunun pekişmesine ve Gül Baba Türbesi’nin yeniden ziyarete açılmasına katkı sağladı.
Daha sonra ülkeye dönerek Vefa ve Kabataş liselerinde Fransızca ve edebiyat öğretmenliği yapmaya başlayan Enis Behiç Koryürek, ticaret, iktisat ve çalışma bakanlıklarında görev aldı.
Macaristan’da bir Fransızla evlenen Koryürek, daha sonra ilk eşinden ayrılarak Fahri Paşa’nın kızıyla evlendi.
Koryürek, 1946’da Demokrat Parti’den milletvekili adayı oldu fakat seçilemedi.
Edebi çalışmaları ve şiirleri
Mülkiyede öğrenciyken aruzla şiirler yazan Koryürek’in Servet-i Fünun etkisi taşıyan ilk şiirleri “Şehbal” dergisinde yayınlandı.
Koryürek, sonrasında Ziya Gökalp’in de etkisiyle hece veznini benimseyerek Milli Edebiyat akımına bağlandı ve ulusal duyguların öne çıktığı kahramanlık şiirleri yazdı.
Yusuf Ziya Ortaç ve Orhan Seyfi Orhon’un ardından hece ölçüsünün kullanılmasına öncülük eden üçüncü şair oldu.
Enis Behiç Koryürek’in şiirleri Hürriyet-i Fikriyye, Donanma, Yurdu ve Yeni Mecmua gibi dergilerde de yayınlandı.
Hecenin beş şairinden biri olarak da tanınan Koryürek, şiirlerinde biçim bakımından hece kalıplarını kırma gayreti gösterdi.
Müziğe de ilgi duyan Koryürek, keman ve kendi buluşu olan keman-boru karışımı bir müzik aletini çaldı ve müzik bilgisiyle şiir formunda yeni bir ses arama çalışması yaptı.
İlk kitabı “Miras”ı 1927’de yayınladıktan sonra eser vermeye uzun bir ara veren şair, ömrünün son yıllarında tasavvufi şiirler kaleme almaya başladı. Şairin 1949’da “Varidat-ı Süleyman” ve 1951’de “Güneşin Ölümü” eserleri okuyucuyla buluştu.
Şiirleri büyük ilgi gördü
Batı yazarlarından çeşitli konularda çeviri kitapları da yayınlanan Enis Behiç Koryürek’in, Balkan Savaşı esnasında yazdığı “Vatan Mersiyesi”, “Buhran”, “Mağluplar ve Guruplar” ile “Ordunun Duası”, “Çanakkale Şehitliğinde”, “Şair ve Hilal”, “Kabus”, “Milli Neşide”, “Sadaka”, “Süvariler” ve “Gemiciler” şiirleri ilgi gördü.
Enis Behiç Koryürek öldü
Son yıllarını ekonomik sıkıntılar içinde geçiren Koryürek, 18 Ekim 1949’da Ankara’da hayatını kaybetti ve Cebeci Asri Mezarlığına defnedildi.
sayfası için iletişim:
Haber Kaynağı: Anadolu Ajansı (AA)
